Indeks
Calendar
Latest images
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
Player
Administrator Fabularny
Dane osobowe
Poziom
Tytuł
Ranga
Ekwipunek
Multikonta
UP
Brama
Jedyne wejście do stolicy prowadzi przez ogromną bramę usytuowaną na południu Idylli. Jest to swoiste połączenie murów, które otaczają całe miasto. Bez przejścia przez bramę, wejście do środka jest niemalże niemożliwe. Mury są grube, do tego wysokie, dlatego wspinaczka jest raczej kiepskim pomysłem. Brama sama w sobie nie jest barierą dla ludzi z zewnątrz, można wejść i wyjść bez zbędnej straty czasu, strażnicy zaś zatrzymują jedynie czerwonych graczy, uniemożliwiając im opuszczenie Idylli, lub wejście do środka.
Ryuuzaki
Dane osobowe
Poziom
Tytuł
Ranga
Ekwipunek
Multikonta
UP
Ryuuzaki nawet nie wiedział, kiedy z Placu Zamkowego udało dotrzeć mu się praktycznie pod samo wejście do miasta, w którym pojawił się po zalogowaniu do "Wonderful World". Dalej w jego głowie kłębiły się przeróżne myśli, jednak główną, tą przewodnią, były słowa Kazuyi Ichijō, o tym, że gra w której się znajdowałem, zamieniła się w śmiertelną pułapką. Pułapkę, w której to my, gracze, jesteśmy z góry na przegranej pozycji. Ingerencja naszych bliskich w założonych na naszych głowach NerveGearach oznaczała śmierć. Spadek życia sterowanych przez nas avatarów do zera również oznaczał naszą śmierć, zarówno w świecie gry jak i naprawdę.
- Nie. Przecież to nie może być prawda. - powiedział chłopak, po czym zachwiał się i opadł na ścianę jakiegoś budynku, pod którym usiadł. - Przecież nikt nie zgodziłby się na to, żeby takie więzienie z tysiącami ludzi mogło istnieć.
- Nie. Przecież to nie może być prawda. - powiedział chłopak, po czym zachwiał się i opadł na ścianę jakiegoś budynku, pod którym usiadł. - Przecież nikt nie zgodziłby się na to, żeby takie więzienie z tysiącami ludzi mogło istnieć.
Dracarys
Dane osobowe
Poziom
Tytuł
Ranga
Ekwipunek
Multikonta
UP
Dracarys gdy tylko wydostała się z placu wezwała swojego przyjaciela. Jagra zjawił się w chmurze dymu i zawarczał w radosnej odpowiedzi do swojej towarzyszki. Wraz z nim u swego boku skierowała się do bramy miasta.
Chciała się zabawić! Jej drugie życie okazało się jak los na loterii. Wcale nie była zła za uwięzienie tutaj. Nienawidziła swoich rodziców. Ich ciągłych kłótni, udawanie na pokaz dobrego małżeństwa. Mimo, że nigdy to wszystko nie dotyczyło Tomomi, to w nią najbardziej to uderzało. Nieco apatyczna dziewczyna tylko w grach odnajdywała radość. Uśmiechnęła się pod nosem i zaraz zatrzymała się w pobliżu bramy. Otworzyła menu gry, by sprawdzić czy wszystko ma. Nie wiedziała, czy szukać kogoś do praty czy jednak sobie darować i pójść znowu w solo. Zauważyła, że mobki na tym piętrze są dosyć łatwe, a ona dodatkowo ma summona.
Chciała się zabawić! Jej drugie życie okazało się jak los na loterii. Wcale nie była zła za uwięzienie tutaj. Nienawidziła swoich rodziców. Ich ciągłych kłótni, udawanie na pokaz dobrego małżeństwa. Mimo, że nigdy to wszystko nie dotyczyło Tomomi, to w nią najbardziej to uderzało. Nieco apatyczna dziewczyna tylko w grach odnajdywała radość. Uśmiechnęła się pod nosem i zaraz zatrzymała się w pobliżu bramy. Otworzyła menu gry, by sprawdzić czy wszystko ma. Nie wiedziała, czy szukać kogoś do praty czy jednak sobie darować i pójść znowu w solo. Zauważyła, że mobki na tym piętrze są dosyć łatwe, a ona dodatkowo ma summona.
Lycopersica
Dane osobowe
Poziom
Tytuł
Ranga
Ekwipunek
Multikonta
UP
___W pewnym sensie, im Lyco znajdowała się dalej od ponurego placu, tym czuła się spokojniejsza - chociaż nadal złość i irytacja nie zeszła z niej całkowicie. Jeśli ten człowiek kiedykolwiek pojawi się w ich życiu raz jeszcze, jak nic rzuci się na niego i wyjaśni mu w paru niemieckich słowach, co o nim sądzi. A w tym momencie sądziła wiele.
___Przede wszystkim to, dlaczego zdecydowano się ich zamknąć? Czy to miał być jakiś nieśmieszny japoński żart? Albo eksperyment na zasadzie takich, jakie przeprowadzały zarówno Niemcy, jak i Japonia dobre sto lat temu? No i ta cała groźba usmażenia ich mózgu przez zwykłą konsolę... przecież ludzka czaszka powinna ich chronić przed tym wszystkim...
___ - Dość zapędzania się, Lyco - westchnęła cicho, uprzednio wziąwszy kolejny wdech. I wydech. I wdech. I kolejny raz. - Trzeba pomyśleć logicznie i dotrwać do końca, nawet jeśli miałoby to oznaczać siedzenie w jakimś zakątku i szycie ciuchów dla przeżycia.
Zdążyła już przejrzeć listę dodatkowych umiejętności zanim doszło do ogłoszenia na placu i wiedziała, że krawiectwo jest jedną z opcji. Ciekawiło ją tylko, ile w grze było krawiectwa z prawdziwego krawiectwa.
___Tymczasem zdążyła dojść już do wyjścia z miasta, gdzie... no nie da się ukryć, stanęła. Ktoś już tu był i szczerze mówiąc, uroda dziewczyny trochę ją onieśmielała. Towarzyszący jej stwór jeszcze bardziej, chociaż trzeba było przyznać, że wyglądał interesująco w zestawieniu z właścicielką... a może to był dziki stwór, który przedostał się do miasta?
___Gdzieś z boku mogła przyuważyć skulonego chłopaka, który pewnie nadal tak jak ona nie był pogodzony z prawdą, jednak na razie jej uwagę nadal przykuwała nieziemska istota. Lewa ręka sięgała już powoli ku łukowi, jednak usta...
___ - Czy to jest chowaniec? Nie widziałam jeszcze żadnego tresera w tej grze z bliska. O ile te kilka godzin spędzone tutaj można nazwać w jakikolwiek sposób grą. Raczej wprowadzeniem. - Usta jak zawsze były szybsze, ale chyba nieznajoma nie będzie miała nic przeciwko... prawda?
___Przede wszystkim to, dlaczego zdecydowano się ich zamknąć? Czy to miał być jakiś nieśmieszny japoński żart? Albo eksperyment na zasadzie takich, jakie przeprowadzały zarówno Niemcy, jak i Japonia dobre sto lat temu? No i ta cała groźba usmażenia ich mózgu przez zwykłą konsolę... przecież ludzka czaszka powinna ich chronić przed tym wszystkim...
___ - Dość zapędzania się, Lyco - westchnęła cicho, uprzednio wziąwszy kolejny wdech. I wydech. I wdech. I kolejny raz. - Trzeba pomyśleć logicznie i dotrwać do końca, nawet jeśli miałoby to oznaczać siedzenie w jakimś zakątku i szycie ciuchów dla przeżycia.
Zdążyła już przejrzeć listę dodatkowych umiejętności zanim doszło do ogłoszenia na placu i wiedziała, że krawiectwo jest jedną z opcji. Ciekawiło ją tylko, ile w grze było krawiectwa z prawdziwego krawiectwa.
___Tymczasem zdążyła dojść już do wyjścia z miasta, gdzie... no nie da się ukryć, stanęła. Ktoś już tu był i szczerze mówiąc, uroda dziewczyny trochę ją onieśmielała. Towarzyszący jej stwór jeszcze bardziej, chociaż trzeba było przyznać, że wyglądał interesująco w zestawieniu z właścicielką... a może to był dziki stwór, który przedostał się do miasta?
___Gdzieś z boku mogła przyuważyć skulonego chłopaka, który pewnie nadal tak jak ona nie był pogodzony z prawdą, jednak na razie jej uwagę nadal przykuwała nieziemska istota. Lewa ręka sięgała już powoli ku łukowi, jednak usta...
___ - Czy to jest chowaniec? Nie widziałam jeszcze żadnego tresera w tej grze z bliska. O ile te kilka godzin spędzone tutaj można nazwać w jakikolwiek sposób grą. Raczej wprowadzeniem. - Usta jak zawsze były szybsze, ale chyba nieznajoma nie będzie miała nic przeciwko... prawda?
Ryuuzaki
Dane osobowe
Poziom
Tytuł
Ranga
Ekwipunek
Multikonta
UP
Nie wiedzieć kiedy przy bramie dzielącej miasto od wrogich terenów pełnych groźnych stworzeń pojawiła się dwójka innych graczy. Pewnie wtedy, kiedy Ryuu nadal przeżywał i analizował dogłębnie to, co wydarzyło się zaledwie kilkanaście minut temu. Udało mu się dojść ostatecznie do jednego wniosku - w tym świecie nie jest on Yukine, nieco wystraszonym życiem młodym dorosłym, a Ryuuzakim. Musi on grać odważnego wojownika chcącego wraz z innymi pokonać tę piekielną grę, która stała się ich nową rzeczywistością. Nawet jeśli będzie musiał grać takiego sam przed sobą.
Chłopak wstał spod ściany i powolnym, spokojnym krokiem podszedł do dwójki graczy, którzy ze sobą już rozmawiali. Normalnie pewnie od razu zaproponowałby im wyruszenie poza tereny miasta, ażeby zacząć expienie i wzmacnianie swoich postaci, jednak zważywszy na okoliczności, niezbyt wiedział, jak zgrabnie zagaić rozmowę.
- Hej. - odparł na przywitanie monosylabą. - Wiedziałem, że z okazji rozpoczęcia gry będzie jakiś event, ale nie sądziłem, że będzie on aż taki... - oczywiście jak zwykle najpierw powiedział, a dopiero potem pomyślał. - Znaczy się... Jak się trzymacie?
Oczywiście, niepewność w kontaktach z innymi od razu dała o sobie znać. Jakby nie patrzeć, był to pierwszy raz, kiedy chłopak miał do czynienia z grami w wirtualnej rzeczywistości, w której nie dało się przeczytać wiadomości przed wysłaniem i ewentualnie usunąć gafę, zanim poznają ją inni.
Chłopak wstał spod ściany i powolnym, spokojnym krokiem podszedł do dwójki graczy, którzy ze sobą już rozmawiali. Normalnie pewnie od razu zaproponowałby im wyruszenie poza tereny miasta, ażeby zacząć expienie i wzmacnianie swoich postaci, jednak zważywszy na okoliczności, niezbyt wiedział, jak zgrabnie zagaić rozmowę.
- Hej. - odparł na przywitanie monosylabą. - Wiedziałem, że z okazji rozpoczęcia gry będzie jakiś event, ale nie sądziłem, że będzie on aż taki... - oczywiście jak zwykle najpierw powiedział, a dopiero potem pomyślał. - Znaczy się... Jak się trzymacie?
Oczywiście, niepewność w kontaktach z innymi od razu dała o sobie znać. Jakby nie patrzeć, był to pierwszy raz, kiedy chłopak miał do czynienia z grami w wirtualnej rzeczywistości, w której nie dało się przeczytać wiadomości przed wysłaniem i ewentualnie usunąć gafę, zanim poznają ją inni.
Dracarys
Dane osobowe
Poziom
Tytuł
Ranga
Ekwipunek
Multikonta
UP
Dracarys zastanawiała się nad tym co począć dalej. Układała w głowie plan gdy usłyszała ciche warczenie swojego towarzysza, a już chwilę później głos jakiejś dziewczyny. Zaraz więc skierowała na nią swój wzrok, i lekkim gestem dłoni uciszyła Jagrę.
- Tak. To mój chowaniec, przyjaciel, Jagra. - mruknęła do niej spokojnie choć na jej twarzy nie malowały się żadne uczucia. Ot czysta obojętność, jakby wszystkie te wydarzenia nic nie zmieniły. Wilkopodobny stwór tylko obrócił się bardziej do nieznajomej jednak zachowywał dystans. Na pewno wyglądał dość specyficznie. Może nie był okazały, ale potrafił wyrządzić spore szkody. zaraz jednak chłopak, który siedział skulony gdzieś z boku, powoli do nich podszedł. Tak jak myślała. Był jednym z tych co panikowali, albo przejmowali się znacząco tą sytuacją.
- Świetnie. Właśnie zamierzałam wyruszyć na łowy zamiast siedzieć w tym ponurym mieście.
- Tak. To mój chowaniec, przyjaciel, Jagra. - mruknęła do niej spokojnie choć na jej twarzy nie malowały się żadne uczucia. Ot czysta obojętność, jakby wszystkie te wydarzenia nic nie zmieniły. Wilkopodobny stwór tylko obrócił się bardziej do nieznajomej jednak zachowywał dystans. Na pewno wyglądał dość specyficznie. Może nie był okazały, ale potrafił wyrządzić spore szkody. zaraz jednak chłopak, który siedział skulony gdzieś z boku, powoli do nich podszedł. Tak jak myślała. Był jednym z tych co panikowali, albo przejmowali się znacząco tą sytuacją.
- Świetnie. Właśnie zamierzałam wyruszyć na łowy zamiast siedzieć w tym ponurym mieście.
Lycopersica
Dane osobowe
Poziom
Tytuł
Ranga
Ekwipunek
Multikonta
UP
___Lyco po cichu mimo wszystko miała nadzieję, że dziewczyna z chowańcem okaże się być... też rozmowna? Z drugiej strony jednak lakoniczna odpowiedź jasnowłosej nie przeszkadzała jej ani trochę. No i ten chowaniec. A jakby tak kiedyś stworzyć strój inspirowany stworem?
"Zwłaszcza, że wygląda trochę jak modelka w tym stroju..."
___Zielonowłosa jednak nie zdążyła nic odpowiedzieć, ponieważ pojawił się ktoś trzeci. Chłopak, który przecież przed chwilą jeszcze nie wyglądał na kogoś, kto by był w stanie rozmawiać i jedynie siedział pod ścianą.
Zaczynała byś coraz bardziej pod wrażeniem randomów spotkanych w grze. Może jednak gracze mieli szansę na przejście tej gry bez problemu?
___ - Jagra. Zapamiętam - zwróciła się do dziewczyny, a następnie ponownie przeniosła wzrok na chłopaka, unosząc lekko brew. - To raczej oczywiste, że się trzymamy... jakoś. Mogło być gorzej i mogło nas usmażyć już w momencie zalogowania.
To był żart nie na miejscu, ale mimo wszystko miała nadzieję, że chłopak zdoła zrozumieć, że naprawdę nie jest tak źle. Nadal żyją i przeżyją, jeśli tylko będą rozsądnie trenować, polować i walczyć.
"A po to udawałam się poza miasto. Bez umiejętności nie przeżyję, a umiejętności trzeba sobie wyrobić."
___ - Też wybierałam się poza miasto, bardziej poćwiczyć niż polować, ale chyba w obecnej sytuacji możemy uznać to za jedno i to samo. Jest dużo osób, które się jeszcze nie otrząsnęły z szoku, więc trzeba korzystać z potworów, póki nie są one zabijane nagminnie... znaczy się, póki nie jest tłoczno. - Przedstawiając swój punkt widzenia nadal nie spuszczała wzroku z chłopaka, chociaż... nie, na moment jeszcze raz zerknęła na jasnowłosą. Może jednak dziewczyna była praktyczna, dlatego nie mówiła za dużo? Na razie jednak zwróciła się ponownie do chłopaka. - Nie wiem, czy powinnam ci proponować to, co chcę zrobić, skoro nie czujesz się pewnie w tej sytuacji. Może lepiej będzie odczekać trochę, aż będziesz pewien. W późniejszych czasach jak nic każdy gracz będzie na wagę złota, bo z piętra na piętro nie będzie łatwiej.
"Zwłaszcza, że wygląda trochę jak modelka w tym stroju..."
___Zielonowłosa jednak nie zdążyła nic odpowiedzieć, ponieważ pojawił się ktoś trzeci. Chłopak, który przecież przed chwilą jeszcze nie wyglądał na kogoś, kto by był w stanie rozmawiać i jedynie siedział pod ścianą.
Zaczynała byś coraz bardziej pod wrażeniem randomów spotkanych w grze. Może jednak gracze mieli szansę na przejście tej gry bez problemu?
___ - Jagra. Zapamiętam - zwróciła się do dziewczyny, a następnie ponownie przeniosła wzrok na chłopaka, unosząc lekko brew. - To raczej oczywiste, że się trzymamy... jakoś. Mogło być gorzej i mogło nas usmażyć już w momencie zalogowania.
To był żart nie na miejscu, ale mimo wszystko miała nadzieję, że chłopak zdoła zrozumieć, że naprawdę nie jest tak źle. Nadal żyją i przeżyją, jeśli tylko będą rozsądnie trenować, polować i walczyć.
"A po to udawałam się poza miasto. Bez umiejętności nie przeżyję, a umiejętności trzeba sobie wyrobić."
___ - Też wybierałam się poza miasto, bardziej poćwiczyć niż polować, ale chyba w obecnej sytuacji możemy uznać to za jedno i to samo. Jest dużo osób, które się jeszcze nie otrząsnęły z szoku, więc trzeba korzystać z potworów, póki nie są one zabijane nagminnie... znaczy się, póki nie jest tłoczno. - Przedstawiając swój punkt widzenia nadal nie spuszczała wzroku z chłopaka, chociaż... nie, na moment jeszcze raz zerknęła na jasnowłosą. Może jednak dziewczyna była praktyczna, dlatego nie mówiła za dużo? Na razie jednak zwróciła się ponownie do chłopaka. - Nie wiem, czy powinnam ci proponować to, co chcę zrobić, skoro nie czujesz się pewnie w tej sytuacji. Może lepiej będzie odczekać trochę, aż będziesz pewien. W późniejszych czasach jak nic każdy gracz będzie na wagę złota, bo z piętra na piętro nie będzie łatwiej.
Ryuuzaki
Dane osobowe
Poziom
Tytuł
Ranga
Ekwipunek
Multikonta
UP
- Czy czuję się pewnie w tej sytuacji? - zadałem sam sobie pytanie. - Oczywiście, że nie.
Sytuacja, w której się znalazłem nie była ani pożądana, ani nawet dogodna. Na pewno wśród tych setek graczy znajdą się osoby, którym ta sytuacja jest w mniejszym czy większym stopniu odpowiada, jednak ja się do tej grupy nie zaliczałem. Wiedziałem jednak jedno - nie mogę poddać się ze względu na strach. Ukrycie się w mieście i siedzenie w jakiejś karczmie czy barze nie było żadnym wyjściem. Musiałem dostosować się do nowej sytuacji i walczyć o przetrwanie.
- Nie, wszystko jest okej. - odpowiadam w końcu zielonowłosej dziewczynie. - Jeśli mamy pokonać tę piekielną grę, musimy się wzmocnić. I to jak najszybciej. Idę z wami. - zwracam się zarówno do swojej rozmówczyni jak i do właścicielki chowańca imieniem Jagra.
Sytuacja, w której się znalazłem nie była ani pożądana, ani nawet dogodna. Na pewno wśród tych setek graczy znajdą się osoby, którym ta sytuacja jest w mniejszym czy większym stopniu odpowiada, jednak ja się do tej grupy nie zaliczałem. Wiedziałem jednak jedno - nie mogę poddać się ze względu na strach. Ukrycie się w mieście i siedzenie w jakiejś karczmie czy barze nie było żadnym wyjściem. Musiałem dostosować się do nowej sytuacji i walczyć o przetrwanie.
- Nie, wszystko jest okej. - odpowiadam w końcu zielonowłosej dziewczynie. - Jeśli mamy pokonać tę piekielną grę, musimy się wzmocnić. I to jak najszybciej. Idę z wami. - zwracam się zarówno do swojej rozmówczyni jak i do właścicielki chowańca imieniem Jagra.
Sponsored content
Dane osobowe
Poziom
Tytuł
Ranga
Ekwipunek
Multikonta
UP
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach|
|
|