Szlak Górski

The member 'Kishi' has done the following action : Rzut kostką

---

'[G] Common' :

Result : 85

Kiojin starał się bardziej skupić na znalezieniu tej rudy która podobno tutaj była, powinno być jej mnóstwo a tu co? Pewnie nic nie znajdą i skończy się na klepaniu mobów w okolicy. O ile jakieś tutaj są. Albo pobocznym Queście w którym to będą ratować księżniczkę czy pomagać naprawić wóz. Takie nastawienie miał w typ przypadku metal.
-Tymi mieczami z sklepu to możemy co najwyżej podrapać bosa, potrzebujemy czegoś większego kalibru.
Odpowiedział zdecydowanie Kiojin, w końcu takie krótkie miecze były beznadziejne potrzebował długi miecz +1 Albo Zanbanto +1. Ewentualnie jakieś skille jak czarowane ostrze. A nie zaraz to nie w tej grze. Widział jednak że kolega nie może nic znaleźć sprawiło to że sam postanowił czujniej uważać w końcu to niemożliwe żeby cały spot był oczyszczony po teleporcie. To były by jakieś cuda. Podczas poszukiwań wtrącił jeszcze.
-Coś ci nie idzie.

The member 'Kyojin' has done the following action : Rzut kostką

---

'[G] Common' :

Result : 66

Sprawa wyglądała nie najlepiej zamiast bogatych złóż rudy. A tu co nic pustka. Udało się nawet znaleźć nic. Dosłowne nic była to absolutna bieda. Do tego jeszcze Kioshi który powiedział że chyba mu też nie idzie nie trzeba było do tego proroka, było zwyczajnie źle. Zamiast itemów +1 będzie brak itemów. Wypadało jednak utrzymywać łączność dźwiękową z towarzyszem.
- biedę i pustkę.
Odpowiedział zgodnie z faktami. Chyba coś robili nie tak.
-Wydaje mi się że jeszcze trochę nam zejdzie. musimy nauczyć się gdzie te Rudki kryją.
Dalej już zamilkł z skupieniem widząc swe niepowodzenie. Była to czarna rozpacz. Kiojin wdział dosłownie że czeka ich naprawdę ciężka przeprawa przez ten wirtualny świat, niby byli w beta testach jednak sprawa nie wyglądała najlepiej.

The member 'Kishi' has done the following action : Rzut kostką

---

'[G] Common' :

Result : 32

Kjojin widział że wola wykopania rudy nie malała prawdą było że zazwyczaj trzeba dosłownie trochę się namęczyć. Jednak nie było z tym za bardzo problemu. Poszukiwania rudy w każdym razie trwały.
-Tak nie ma opcji choćbyśmy mieli znaleźć ostatnią rudę na zmienionej lokacji spota.
Aż się martwił że może spoty zmieniają miejsca wówczas było by nie za ciekawie. Jednak to było wątpliwie, w końcu lokacje surowców nie były takie bez przypadku rudy zazwyczaj kopało się w górach albo innych skalnych otoczeniach. Co do pytania co zamierza wykuć nie był pewien więc odpowiedział zgodnie z prawdą.
-Albo broń albo pancerz. To się jeszcze zobaczy. A listy nie widziałem.
Wytłumaczył dość spokojnie. Kishi nagle postanowił jeszcze dłużej szukać na co Kjojin przytaknął.
-Taaa.
Kontynuując swe poszukiwania. A może za tą górką bliżej towarzysza coś będzie?

The member 'Kyojin' has done the following action : Rzut kostką

---

'[G] Common' :

Result : 87

Zazdrość dokładnie to w tym momencie przepełniało Kjojina wykopał rudę a on co? Nic. Nawet cholera jasna znaleźć nie mógł. Sprawa była dosłownie biedna. A chęci spadały. Jak to nie mógł dac rady? Powinien dać radę. Niestety nic nie widział. Może to kwestia buildu? Może coś zrobił nie tak. zdecydowanie nie podobało mu się. Odpowiedział jednak do niepoznaki.
-Dobra czyli tu lecą.
I zanurzył nos w szukaniu z złością. W końcu mu nic nie leciało.. A to nie zwiastowało nic dobrego, sytuacja była bieda. A zgodnie z jego kalkulacjami potrzebują rudy jak Robar II do wojny z orkami. Nie mogli sobie pozwolić na niepowodzenie, nie od dziś wiadomo że loot z zwykłych mobów to crap. A na bosy mało kto mógł sobie pozwolić w szczególności gdy nie wiadomo jak teraz się dokładnie respią. W końcu twórca mógł naprawdę namieszać od czasów bety.

The member 'Kishi' has done the following action : Rzut kostką

---

'[G] Common' :

Result : 8

Kopanie jedna z najcięższych prac fizycznych dlaczego jednak w tym przypadek była to tak ciężka praca psychiczna. Ile to już czasu próbował wydobyć tą przeklętą rudę. Nie wiedział ile minut minęło, może nie dni. Było jednak nie za dobrze. Kyojin sprawdzał za jednym krzaczkiem i za drugim. A to za górką a to za wzniesieniem. Szukał niestanie, powoli się rotując aż się zdenerwował i ustał w punkcie z którego miał dobry widok. Obserwował z tego punktu posępnie okolicę. Dobrze że nie byli w wąskim tunelu w którym nie ma nawet światełka. Jego wzrok jednak wertował okolicę. Był niczym sokół którzy zamierzał ruszyć w kierunku ofiary.   Znaczy się tej przeklętej rudy której nawy nadal nie pamiętał. Był to moment modlenia się do bogów Rng. Może musi okrążyć obszar kilka razy aby zwiększyć dropa. Nie to nie możliwe lepiej poczekać kiedyś musi polecieć. I dokładnie w to wierzył Kyojin.
-Po twojej stronie?

The member 'Kyojin' has done the following action : Rzut kostką

---

'[G] Common' :

Result : 24

Z/t - po poście Kyojina

Udało się w końcu się udało. Stała przed nim taka cała niezakryta, gotowa. Oczekiwała jego nadejścia aż w końcu zanurzy w nią swój kilof. Aż nagle stało się Potężny posuwisty ruch kilofa który to zbliżał się do niej aż w końcu wbił się w nią. Sprawiając że ta dosłownie się strzaskała. Argentum ledwie wytrzymywała kiedy Kyojin ją kopał kilofem. nie miała już szans nie mogła uciec, w końcu nie miała nóg. Kyojin czuł naprawdę wielką satysfakcję z kopania swojej pierwszej dziewiczej rudy. Do czego można było to porównać? Sam nie wiedział jednak było to cholernie przyjemne, dawało ogromne poczucie satysfakcji. Powiedział przy tym.
-Tak mam cie mała teraz mi już nie uciekniesz. Choć do tatusia.
Wkrótce po tym było po wszystkim. Została wyeksploatowana a on usłyszał jak kompan powiedział o tym że zacznie się ściemniać. Kyojin aż rozważał czy nie zostać tutaj z Argerum całą noc jednak nie było co przesadzać.
-Dobra wracamy.

/zt idziemy do karczmy pić! tu będziemy pić/

Jinzuś trzymając tak mocno jak tylko się dało Stinha który zapewne ledwie to czuł zrobił co powiedział. Dotarł do słońca, a raczej tak blisko jak mógł. Był na szlaku górskim. -Dobra, biorąc pod uwagę godzinę to za niedługo będzie ciemno. Ja tu chwilę pokopię sobie, może coś mi wypadnie fajnego a ty za ten czas nauczysz się nie patrzeć mi na tyłek. Deal? Deal- powiedział pewny siebie Xaghun otwierając Interface i wyciągając z niego kawałki patyków nazbieranych idąc przez las. Wyciągnął krzesiwo i rozpalił ognisko. Następnie objął cieplutko na pewno zmarzniętego Stinha na tyle długo by pomóc mu się zagrzać a następnie ruszył z kilofem kopać rudę

The member 'Xaghun' has done the following action : Rzut kostką

---

'[G] Common' :

Result : 92

Szedłem spokojnie szlakiem górskim szukając osobliwości różnego rodzaju, zbierałem informacje o innych graczach, lecz jak na razie żaden nie spełnił moich oczekiwań, musiałem znaleźć graczy do swojego party by zdobyć odpowiednie punkty doświadczenia, a niestety samemu było to dość trudne i czasochłonne, a pierwsze dni gry najbardziej się liczą. Zauważyłem na szlaku innego gracza, o dość nie codziennym wyglądzie, postanowiłem więc zagadać.
- Witaj, jak mija dzień? Co sądzisz o tym sajgonie który miał miejsce pod pałacem ?- Zadałem proste pytanie by po prostu w jakiś sposób zacząć rozmowę, a jak wiemy temat był bardzo bieżący, przyokazji może czegoś nowego się dowiem.

Chodził sobie i chodził, aż w końcu natrafił na jakiś szlak. Jako nowy nie za bardzo wiedział, gdzie powinien pójść, zdał się więc na intuicję i przeznaczenie. I nie został zawiedziony, gdyż w oddali zauważył jakieś osoby! Gdy zaczął do nich podchodzić, okazało się, że jedną z nich był dziwny chłopak, którego już kojarzył i z którym miał okazję porozmawiać. Jak mu było na imię? Ciężko się wymawiało to pamiętał. Gdy już do nich dotarł, powiększył lekko swój uśmiech, spodziewając się czegoś dziwnego od swojego kolegi. -Cześć Xagej, znowu się spotykamy. – rozejrzał się po reszcie gromadki. -Kim są twoi koledzy? – Skoro tak stali blisko siebie, to pewnie się już znają. Czyżby jego przyjaciele z prawdziwego życia? Ciekawe, czy są podobni do Xageja, oby tak!

Jinzuś kopał sobie spokojnie kilofkiem kamyczki szukając rudy pospolitej nazywanej w tej grze Argentum. Problemem był brak światła jakiegokolwiek gdyż zapadła już noc a on niczego po za ogniskiem przy którym siedział już zapewne jego rozgrzany przyjaciel nie miał. Uderzył kilofem i coś mu błysło. -Oho, mamy szczęście- pomyślał do siebie i wtedy rozproszył go nowy przybysz. Kolega ten zdecydowanie dostał z zimna udaru. -Jaki dzień? Mamy już przecież noc... Trzeba ratować biedaczka!- i ruszył niczym karetka w środku najbardziej ruchliwej godziny. Schował kilof do Items, poprawił ubranko już mocno pobrudzone ciężką pracą i przy truchtał do czarno białego gracza obejmując mu klatkę piersiową blokując mu rączki kończąc dłońmi na dolnych częściach pleców w okolicach nereczek. Cóż Ci się stało, co? Roztrzęsło widzę Cię całe to wydarzenie, spokojnie. Już nic Ci nie grozi- wyszeptał do biedaczyska całując go w czółeczko. Zwinnym ruchem otulił go kocykiem i wręczył manierkę zagrzanej wody. I wtedy zobaczył jego. Zamrugał kilka razy starając się pozbyć łez zbierających mu się w oczach. Kompletnie umknęło mu zawalanie się jego tuneliku nad którym pracował od kilku godzin. -...Nilluś?- zapytał w pustkę. -Nilluś!- krzyknął zaczynając ni to biec, ni to skakać w jego kierunku. Ktoś stojący obok mógł by rzec iż wykonywał on spore susy niczym zajączek. Dopadł do Nillusia jedną dłonią łapiąc go za tył głowy i wtulając go w swoje ramie a drugą za lewy pośladek. -Nie bój się już, jestem przy tobie... wszystko będzie dobrze- mówił do swojego najdroższego przyjaciela starając się jednoczenie przekonać jego i siebie...

Dziwne zachowanie pana króliczka już otwierało pewien niemiły wątek między nami już miałem ochotę wypatroszyć go na miejscu.
- Słyszałeś o strefie komfortu ?- Zadałem pytanie odpychając go dość mocno od siebie, następnie popatrzyłem na chłopaka który przybył, Nill dobrze zapamiętam, podszedłem do niego.
- Jakbyś chciał Party, zapraszam idę expić... znalazłem fajny spot - Powiedziałem spokojnym tonem, który miał zachęcić chłopaka do pójścia zemną, dwójkę kochanków postanowiłem zostawić, niech się bawią, potem może z nimi porozmawiam, puki co wolałbym mniejsze party by sprawdzić poszczególnych graczy, którzy może będą zainteresowani założeniem Gildii.    

z/t

Przez chwilę go zamurowało i nie wiedział już o czym rozmawiał z dziwnym ale pracowitym ziomeczkiem. Swoją drogą pojawiło się tu mnóstwo noobów, a szczególnie ten wyszczekany skrytobójca. Z drugiej strony podobał mu się i kogoś takiego chciałby mieć w swojej gildii. Może nawet na vice lidera. No cóż pojawił się niejaki Niluś. Jednak to nie poznał. Nie wiedział kim jest, a w końcu ma oryginalny wygląd z reala.
- Xaghun. . . Dziękuję za wszystko. - podleciał szybko do kochających się hmmm braci ? Kim oni byli dla siebie ? - Przedstawisz mnie swojemu znajomemu ? - patrzył się na nich wielkimi oczyma. Energia to rozpierała, nie mógł się doczekać, by poznać więcej ludzi niż do tej pory.

Dziewczyna postanowiła w pierwszej kolejności ruszyć przed siebie. Nie miała nic wartościowego przy sobie, ponieważ ten cały cyrk rozpoczął się 7 minut po rozpoczęciu gry. Miała już wcześniej przygotowaną gotówkę aby móc zainwestować w Item shop by nieco polepszyć jakość rozgrywki, lecz niestety w tym momencie było za późno. Zastanawiała się jak wielu osobą udało się to zrobić i mają nad innymi niewielką przewagę. Postanowiła opuścić główne miejsce w których wszystkich zebrana ze względu, że większość osób które się tam pojawiły były na podobnym poziomie co ona, to oznaczało dwie rzeczy. Walki o spoty a także natrętnych mężczyzn którzy tylko by się naprzykrzali 18 letniej Runie. Co również przemawiało za tym aby wyruszyć z dala od wszystkich to fakt, że im dalej od miasta tym więcej spotów może być wolnych. Rumiya zdecydowała się na klasę Maga a także profesję zaklinacza. Tyle udało jej się wybrać, podczas menu. Dziewczyna szła przed siebie pokonując powoli kolejne lokalizację. Z oddali wypatrzyła pewną osobę, na której widok od razu zrobiło jej się cieplej, ponieważ ona właśnie była ubrana w pomarańczową bluzę, z króliczymi uszyma a w oddali również inny gracz postanowił założyć ów bluzę do gry.. Pomimo wewnętrznej nieśmiałości, powolnymi krokami zbliżała się w stronę tej dwójki. Może to Pan Królik, pierwszy do niej zagada gdy zobaczy w co jest ubrana..

Jak zawsze energiczny Stinha nie mógł się powstrzymać jak zobaczył kolejnego gracza. Ciekawe czy to kolejny noob, czy może ktoś się tu zna na czymś. Podleciał do kobiecinki czem prędzej olewając na chwile Xaghuna oraz Nilusia.
- Hey ! Jestem Stinha. Ogarniasz gierkę? Szukamy ludzi do party i zastanawiam się, czy nie chcesz do nas dołączyć ? - czekał i nie mógł się doczekać jej odpowiedzi. Ciekawe czy jest silna i co potrafi. Chciałby się z kimś w końcu zmierzyć może to ten moment ?

Dziewczyna nie miała zbyt dobrych relacji damsko-męskich, więc dużym zaskoczeniem było dla mniej, że ktoś pierwszy przychodzi do niej z inicjatywą wspólnej rozgrywki. Zwykle gdy już grała to grała sama ponieważ nie wiązało się to z ryzykiem utraty życia, lecz teraz sprawa miała się zupełnie inaczej ponieważ nikt ot tak nie mógł się wylogować, czy też spróbować iść  na cięższe expowisko. Mieliśmy jedno życie, gdzie jeden błąd mógł kosztować koniec życia wirtualnego i tego realnego. Runa od momentu w którym opuściła wielki targ myślała o jakimś party. Na niższym poziomie nie jest to zbyt opłacalne, lecz była pewna że gracze za niedługo zaczną zbierać się w grupy i próbować przetrwać razem. - Runa, a dokładniej Rumiya. Odpowiedziała a na jej polikach pojawił się lekki rumieniec. Nie wiedziała zbytnio nic o tej grze, lecz grała w podobne tytuły. - Zdarzało mi się ogrywać podobne tytuły lecz nigdy nikt nie zamknął mnie w grze komputerowej i nie kazał przetrwać jeśli o to pytasz. Propozycja party była kusząca, może uda spotkać się kogoś z kim Runa będzie mogła przeczekać pewien okres. W końcu gdy ta posiądzie doświadczenie będzie mogła sama dalej próbować przejść ów grę lecz najważniejszy był start. - Wiedziałam, że nie tylko ja od razu udam się w stronę expowisk. Dołączę, lecz nie wiem na jak długo.

Chłopak wybuchnął śmiechem, widząc reakcję Xaghuna. Typ coś z głową miał ewidentnie nie tak, ale nie aż tyle, by była ona pusta. -O mnie się martwisz? Na twoim miejscu bym uważał, ktoś cię jeszcze pomyli z królikiem. – rzucił żartobliwie. Zajączek nie przedstawił swoich towarzyszy, czyżby jednak się nie znali? A może Nilluś był dla niego takie ważny? Ohohohoho!
Nim cokolwiek zaczęło się dziać, jeden z nich postanowił zmyć się z tego miejsca. Czyżby nie lubił tłumów? Nic dziwnego, ciężko dzielić się spotem w takiej ilości osób. Skoro Nill został zaproszony, no to chwilę później poszedł za nim, przy okazji mijając jakąś dziewczynkę. Ciekawe jak Xaghun na to zareaguje. Czy będzie go gonił? A może zacznie rozpaczać, że ukochany Nilluś go zostawił?

z/t

Jinzuś oniemiały z powodu powrotu Nillusia zza grobu nie zrobił nic gdy ten wyślizgnął mu się z objęć. Ahh, ten żartobliwy misiaczek. I jak tu go nie kochać - z radości uronił kolejną łezkę podciągając noskiem. Następnie odprowadził go tępym wzrokiem patrząc jak osoba z nocnym udarem bierze gdzieś jego Biszkopcika ja jakieś expienie. -Alee...- i tyle. Nilluś znikł mu z oczu tej ciemnej nocy. -Buuuu - zaczął nagle szlochać Jinzuś na kamienistej drodze nie zwracając uwagi na swoje już pobrudzone ubranko. Usiadł sobie chroniąc tyłeczek pluszowym mały króliczym ogonkiem. Po kilku minutach ciągłego wycia jego płuca dały za wygraną a jemu wróciły zmysły. Nie... Nie dam się tak łatwo... podddać... Nill uś... Nilluś... Nilluś jest mój!- podciągnął ostatni raz nosem i wyciągnął kilof. Powrócił do kopania rudy mijając po drodze jakąś nową żeńską postać na którą nie miał teraz czasu.

The member 'Xaghun' has done the following action : Rzut kostką

---

'[G] Common' :

Result : 25

Jinzuś wylewał z siebie siódme poty starając się znaleźć jakąś żyłkę rudy Argentum. Było ciemno ale jego zapał spowodowany rywalizacją o Nillusia którą sam sobie ubzdurał zrównoważyły warunki pasujące dookoła niego. Po pewnym czasie udało mu się w końcu dostać do kawałków sześciokątnych rubinków. Wrzucił wszystkie w Interface Items i wyszedł z małej jaskini którą wykopał. Wciągnął głęboko czyste powietrze starając się nadrobić wdychanie pyłów. Usiadł przy ognisku popijając ciepłą wodę z manierki. -Stinha, to był Nilluś. Nie wiem gdzie się podział- powiedział do przyjaciela powstrzymując łzy. Dopiero wtedy zauważył nową osobę w kręgu ognia. Podskoczył radośnie ruszając ku niej. No cześć - powiedział szczerząc zęby w szerokim uśmiechu. -Ja jestem Xaghun, to jest mój przyjaciej Stinha. Jak się masz? - powiedział na jednym wdechu tuląc jednocześnie nową osobę. -Oo, ty też jesteś króliczkiem! Ale super, będziemy króliczą parą! - wykrzyczał kiedy jego oczka zaczęły się świecić na widok koleżanki

Misja Normalna dla Xaghun, Kaiden i Rumiya - Post 1/48

- Cholera jasna! Gdzie do kurwy nędzy jest mój kilof?!
Xaghun, Kaiden i Rumiya, wasza trójka usłyszała klnący krzyk pewnego człowieka. Człowiek ten wyglądał na oko w okolicach 40 do 50 lat, z porządną białą brodą, której częścią były porządne białe wąsy. Jego ostre, niebieskie oczy okalała brązowa czupryna włosów. Do wysokich ten osobnik nie należał, bo miał ledwo ponad metr pięćdziesiąt, aczkolwiek w barach miał niewiele mniej niż sam miał wzrostu. Początkowo nie łatwo było rozróżnić szczegóły, przez braki światła. Ów osobnik po dłuższej chwili zauważył i was, przez co postanowił podejść w waszą stronę.
-Witajcie podróżnicy. Nie mielibyście ochoty zarobić paru Ceunów? Właśnie wracam ze szlaku i mój kilof się gdzieś zawieruszył. - Zapytał was, mówiąc o problemie, a następnie kontynuował swoją gadaninę - Po całym dniu roboty jestem zmęczony, nie chce mi się łazić i szukać kilofa, a więc może pomożecie mi? Przy okazji na tym zarobicie, chyba nie jest to zły biznes dla was, prawda?

Dużo wydarzyło się w momencie, gdy przewinęło się tutaj dużo ludzi. Chciał z nimi dłużej porozmawiać, Xaghuna pięknie go przystawił, a i koleżanka też trochę dziwne pierwsze wrażenia zrobiła na Stince. W każdym razie był bardzo zadowolony z poszerzonej ekipy. Po chwili mogli usłyszeć jakiś hałas. Oczywiście chłopak jest bardzo energiczny i ciekawski więc tylko jak usłyszał cholera jasna zaczął namierzanie. Gdy padało pytanie w tym momencie Stinha leciał w jego stronę jak powalony mimo, iż był już bardzo blisko. Przyglądał się dziadowi i miał nadzieję, że to jakiś quest. Nic jednak się chyba w interfejsie nie pojawiło, a szkoda. Miał nadzieję, że to oficjalny quest.
- Jasne miły staruszku ! Chcemy Ci pomóc i zarobić również. A wiesz może, gdzie mniej więcej go zawieruszyłeś i w którą stronę mamy się udać ? Czy to gdzieś tutaj ? - zdawał pytania szybko i jak szalony. Napalił się niczym zwierzę na . . . Nie ważne. W każdym razie już zaczął się rozglądać, ale za nim to zrobił. . . Wszedł w interfejs oraz w party. Wszedł w zakładkę nearby, by tam zaznaczyć Xaghuna oraz Rumiye. Dodał ich do party i miał nadzieję, że raz dwa przyjmą zaproszenie, by razem udać się po zarobek. - Dalej chodźcie ! Lecimy z tematem i szybko wracamy, żeby znaleźć jakiś ludzi do gildii. Nie zapomniał tematu gildii miał nadzieję, że w jego gildii znajdzie się bardzo dużo osób. Szukanie graczy jest najgorsze.

2/46 ?

Xaghun był dość specyficzną osobą która od razu rzuciła się Rumiyi w oczy, ponieważ nawet głupi gest przywitania wiele mówił o samym człowieku. Kobieta postanowiła nie komentować tego. Wszystkie te wydarzenia zaczęły trochę przytłaczać Runę ponieważ minęło dopiero kilka godzin od rozpoczęcia się oficjalnej gry. Widziała, że niektórzy gracze dość szybko zaadaptowali się do nowego środowiska w jakim przyjdzie mu żyć. Dziewczyna dostała sporo atencji, zbyt wiele jak na ten moment. Jej policzki zrobiły się lekko rumiane, ponieważ się zawstydziła. - Miło mi was poznać. Wydukała dość nie zręcznie. Stinha wspomniał coś o założeniu gildii. Z biegiem czasu właśnie gracze zaczynają zbierać się w Gildie. Runa pozwoliła przejąć  inicjatywę ów dwójce. Ponieważ sama nie była zbyt dobra w kontaktach międzyludzkich więc niech oni rozmawiają a ona gdzieś w międzyczasie zaczęła rozglądać się po terenie aby spróbować odnaleźć kilof. Zastanawiała się czy narzędzia mogą mieć jakieś charakterystyczne znaki oprócz tego, że są narzędziami. Myślała aby przyzwać Lunę, ponieważ jest to zawsze dodatkowa para oczu do poszukiwania ów kilofa ale na razie nie było co zdradzać nic o sobie. W końcu widziała tę dwójkę pierwszy raz.

Jinzuś trzymał dalej koleżankę w objęciach gdy dotarł do nich niższy i lekko starszy pan. Przypominał mu on trochę rasę krasnoludów z fantasy. Może twórcy nie mogli ich oficjalnie dodać więc zrobili easter egga? Wypuścił z objęć Rumiye która najwyraźniej była już wystarczająco cieplusia. -Oczywiście proszę Pana, jak najbardziej. Też właśnie skończyłem kopać rudę Argentum więc wiem co pan czuje. Gdzie iść a przynajmniej w którym kierunku? - zapytał powtarzając po koledze. Następnie podszedł do Stinha i ucałował go w policzek później robiąc to samo z Rumiyą. Dopiero wtedy otworzył Interface i zaakceptował zaproszenie do party.

4/46

Misja Normalna dla Xaghun, Kaiden i Rumiya - Post 5/48

- Świetnie! - Pan w średnim wieku był zadowolony z waszej chęci pomocy. - Kopałem rudę trochę dalej, jak szlak w górę prowadzi. - Wskazał ręką stronę z której przybył. - Pewnie gdzieś po drodze postanowił mi się zawieruszyć. Mam jedynie nadzieję, że nie spadł on nigdzie po za szlak. Zresztą, wystarczyłoby, żeby był koło drogi, żebym miał już problem z wypatrzeniem, szczególnie, że za chwilę, to kompletnie zabraknie słońca. - Słowa staruszka przypomniały o chowającym się powoli za czerwony horyzont słońcu. - A skoro mowa o zmroku, to drodzy podróżnicy, uważajcie. Po zmroku te okolice robią się strasznie niebezpieczne.  Co prawda różnie się mówi, ale się mówi. Jedni mówią o bandytach, a inni o krwiożerczych bestiach. Uważajcie, by wam krzywda się nie stała. Nie chciałbym, żebyście z mojego powodu cierpieli, ale sobie poradzicie. Wierzę w was.
Odpowiedź na wasze pytanie, pewnie nie była za mocno pomocna, chociaż przynajmniej lekko zawęziła możliwy obszar poszukiwań.

//Panowie, 12 postów MG + 3 x 12 waszych postów to 48, a nie 46//

Stinha jako lider party i główny tank wierzył w swoje możliwości i wymaxował tak swoją witalność, iż wierzył, że potworki nie mogą być na niego, aż tak efektywne. Jednakże chciał, iż by to była ich wspólna decyzja. Nie było powodu do obaw póki on stał na nogach i chyba byłby w stanie wytankować wszystko tutaj nawet, jeśli nie ma jeszcze tarczy. Zawsze można się bronić też mieczem, jednakże w czasie ataku może nie być w stanie się bronić. W razie czego będzie blokował ataki gołą ręką, żeby zredukować utratę hp.
- Nie przejmuj się i nie martw się o nas niepotrzebnie. Poradzimy sobie i odnajdziemy Twój kilof tego możesz być pewny. . . - odpowiedział energicznie i napalony spojrzał na swoich towarzyszy. Miał nadzieję, że podzielą jego zdanie i ruszą prędko za nim jeszcze faktycznie noc zapadnie na dobre.
- Staruszku, czy masz przy sobie może jakąś pochodnię ? - przypomniało mu się w ostatniej chwili, ponieważ wątpił by ktoś z nas się w takie itemki zaopatrzył skoro wszyscy dosłownie spieprzyli z placu po tych wszystkich informacjach. No cóż trzeba będzie mocno wytężać wzrok. Stinha ponownie wszedł w interfejs, by sprawdzić, czy ma coś przydatnego na start co mógł dostać, niestety prezent na dzień dobry to było tylko to pieprzone lusterko, gdzie każdy zmienił swój wygląd na realny. Cóż nic na to nie poradzimy. Czas nagli im szybciej ruszymy tym mniej niebezpieczeństw nas czeka. Chociaż z drugiej strony stracimy trochę farmy. A golda z potworków też przydałoby się wyfarmić. Ciekawe, czy dropniemy coś OP. Chociaż wątpię haha.

6/48
//Przepraszam literówka haha

Późnym już wieczorem stwierdzenie że czas chodzić po górach może być złą opcją ale innego wyboru chyba nie mamy. Jinzuś podszedł do ogniska i wyciągnął w niego kilka średniej grubości kłód i wręczył wszystkim towarzyszom swojego party. Podszedł do najpewniej NPC ponieważ nie znalazł go w opcji dodawania go do party gdy ją otwierał. -Nie ma co się martwić proszę pana, poradzimy sobie- rzekł pewny siebie puszczając przy okazji oczko Rumiyi starając się podnieść ją na duchu i ustawił się obok Stinha smyrając go po udzie wolną dłonią.

7/48

Runa w końcu uwolniła się od ucisku namolnego osobnika. Wiedziała, że jeśli ten spróbuje jeszcze raz zrobić coś takiego, poszczuję go Luną. Nie czuła się z tym zbyt dobrze, ponieważ w życiu realnym raczej była osobą która zdecydowanie stroniła od jakichkolwiek emocji, które uwalniały się nieco przy rozgrywce. Miała nadzieję, że jej rodzina zrozumie komunikat który został stworzony przez autora ów gry i nie postanowi odłączyć Runy od maszyny bo będzie to najgorszy scenariusz jaki mogła sobie wyobrażać. Czuła się trochę bezsilnie, że to nie ona włada własnym życiem tylko ktoś z zewnątrz może jej odebrać kompletnie bez jej wiedzy. Pomimo iż wychowała się dość dobrej rodzinie, gdzie była dobrze traktowana. To jej rodzice zapewne będą chcieli jej w jakiś sposób pomóc przez co mogą doprowadzić do tragedii. Rumiya odpłynęła trochę gdzieś fantazją w międzyczasie słuchając co ma do powiedzenia stary górnik. Nie wyglądał na gracza, więc musiał być to NPC. Kwestia NPC również dość mocno zastanawiała Runę, ponieważ NPC byli specjalnie oskryptowani. Czy w momencie gdy gracze zostali uwięzieni w grze to oni również dostali własne życie ? Runa rozglądała dalej się po otoczeniu, pozwalając dwójce znajomych prowadzi konwersacje, lecz cały czas była czujna. Wspomniane zagrożenie było czymś co delikatnie poruszyło dziewczynę, ponieważ mieli oni tylko i wyłącznie jedno życie.

Misja Normalna dla Xaghun, Kaiden i Rumiya - Post 9/48

- Dobrze widać taką pewność siebie u was. Chyba rzeczywiście nie muszę się o was martwić. - Powiedział górnik, ciesząc się, że widzi taką pewność siebie.
- Niestety pochodni nie posiadam - Odpowiedział górnik Kaidenowi na pytanie, po czym się uśmiechnął, dodając - Ale chyba twój przyjaciel znalazł rozwiązanie na twój problem. Nie zostało mi nic innego, jak życzyć wam powodzenia. Będę na was czekał na końcu szlaku, przy wejściu do Asano. - Powiedział, zbierając się już do drogi. - Będzie dla mnie bezpieczniej tam, niż tu. - Dorzucił na odchodne, kierując się w stronę miasteczka o nazwie Asano.

Jinzuś pewny siebie wyciągnął z linę używając Interface wiążąc jeden koniec na prawej ręce. -Gdyby ktoś przypadkiem się potknął lub ziemia czy kamień mu się osunęły mogli byście spaść to krzyczcie, rzucę w waszym kierunku- pokazał Jinzuś na linę. -O drewno bać się nie ma co bo byłem dziś w lesie i mam jeszcze tego trochę w schowku. Tylko jak coś agresywnego się pojawi to niewiele zrobię, broni nie posiadam- powiedział szczerząc się głupkowato. Nie widział potrzeby zakupu broni jeżeli nie chciał podnosić statystyk związanych z walką.

10/48

Rumyia dalej starała się dystansować od grupy i nie zbyt wiele wypowiadać, ponieważ taka właśnie była jej natura. Jej towarzysze dowiedzieli się czegoś więcej więc po prostu będzie za nimi podążała. Dalsze obserwacje terenu lekko spełzły na niczym ponieważ ów kilofa nie było nigdzie widać. Runa zastanawiała się, jak by tu spróbować ułatwić sobie ów zadanie. Dodatkowe sztuki złota na pewno jej się przydadzą aby przetrwać w tym świecie. Gdy tylko mieli już chwilę spokoju, zaraz po tym jak starszy mężczyzna udał się w swoją stronę postanowiła przemówić. - Jestem Magiem. A dokładniej Zaklinaczką. Gdy przyjdzie nam się zmierzyć z czymś co będzie stwarzało zagrożenie, możecie na mnie liczyć. Brawurowo wypowiedziane słowa, przez kobietę która ma 160 cm, musiało wyglądać komicznie. Runa była pewna, że żaden z tutaj obecnych nie posiada większego poziomu niż ona sama. W końcu kilka godzin temu rozpoczęła się rozgrywka. Jedynie Beta-testerzy mogli przodować ponieważ oni poznali ten świat wcześniej, jeszcze przed oficjalnym otwarciem. - A więc ruszamy? Zapytała Runa a na jej twarzy pojawił się szeroki uśmiech. Starała się dość profesjonalnie pochodzić do tego było jej pisane. Zajrzała kilka razy w interfejs a także sprawdziła czy czasem nie ma przy sobie przedmiotów które mogły by jej się przydać na start.

11/48

W momencie, gdy Xaghun pomacał go zrobiło mu się trochę niezręcznie. Miał nadzieję, że on się na niego nie grzeje, ani nic z tych rzeczy. Lecz nie wiedząc, czemu bawiła go ta cała sytuacja. Nie miał zamiaru reagować na to, bo jeszcze biedak sobie coś pomyśli.
- No trudno . . . rzekł Stinha do dziadziunia. Będą musieli się obyć. Jednakże nie mina kilka sekund Xaghun juz trzymał w ręku rozwiązanie. Oczywiście z uśmiechem na twarzy wziął ala pochodnię dla oświetlenia drogi. Zatem mogli ruszać. Ciekawiło go to, czemu ta laska taka cicha i tajemnicza. Miał nadzieję, że to nie jakaś ukryta psychopatka.
- Jasne ! Nie trzeba. . . odpowiedź była skierowana do dziadziunia a pro po zamartwiania. W końcu skierował słowa również do swoich towarzyszy.
- Dobrze, Xaghun stań po prostu za mną byle nie za blisko hahah. Rumiya mogłabyś iść jako trzecia? Chciałbym żeby nasz mordka była bezpieczna. po skończeniu dialogu mogli przejść do przeszukiwania szlaku, ale cholera wie, gdzie tego kilofa mógł zapodziać.

12/48

Misja Normalna dla Xaghun, Kaiden i Rumiya - Post 13/48

Górnik już sobie poszedł w swoją stronę, zostawiając waszą trójkę samą z zadaniem. Prowizoryczne pochodnie dla światła zostały przygotowane, a co po niektórzy zaczęli się już rozglądać. Musieliście teraz zadecydować, co zrobić z wiedzą, widząc, że w najbliższej okolicy kilofa nie ma. Cienie też już się nieźle wydłużyły, wraz z tym jak słońce chowało się za szczytami, podczas waszej rozmowy. A wraz z pięknym widokiem czerwonej kuli ognia, chowającej się majestatycznie za szczytami gór, można było usłyszeć harmonijne wycie wilków.

Jinzuś szedł dzielnie przed siebie starając się cokolwiek zobaczyć. Pochodnie pomagały tylko trochę bo jednocześnie oślepiały rażąc w jego piękne oczka. Zaczął przybliżać się coraz bardziej do Stinha który niczym ostoja niezmiernie poruszał się do przodu prąc przez powolutku otaczającą ich ciemność. Ahh - pomyślał patrząc na jego cudne plecy. -M-może bądźmy c-cicho to nas te wilczury nie znajdą...?- powiedział łapiąc dłonią za ramie w którym Stinha trzymał pochodnię przyciągając się do niego. Teraz czuł się bezpiecznie, nic przecież nie było w stanie pokonać jego przyjaciela.

14/48

Słońce chyliło się ku zachodowi. Górski szlak jest o tyle niebezpiecznym i zdradliwym miejsce, że po zmroku trzeba uważać na każdy krok, który się na nim stawia ponieważ jeden nie uważny krok a ktoś może po prostu zlecieć ze skarpy w otchłań. Rumiya przystała na taki szyk, jaki pozwolili sobie utworzyć. Skoro ten ciepły chłoptaś nie był w stanie się bronić to racjonalnym pomysłem było utworzenie formacji w której ten będzie po środku. Wcześniej Runa dostrzegła, że  Stinh posiada miecz więc prawdopodobnie jego klasą jest Wojownik. - Niezależnie czy będziemy się poruszać czy wydawać dźwięki, to jeśli ta wataha będzie chciała nas znaleźć to nas znajdzie. Wilki mają bardzo dobry wzrok oraz przed wszystkim węch. Oznajmiła Runa. Mogła pochwalić się wiedza z zakresu survivalu choć tak na prawdę nigdy nie miała styczności z taką dziką zwierzyną. Normalnie nikt nie przejmowałby się aspektem jakiś wilków, ponieważ po prostu był to mob do ubicia, jeśli okazał by się za silny wtedy trzeba zmienić expowisko. - Jeśli  będzie taka potrzeba jestem w stanie uleczyć wasze rany, więc nie bójcie się. Znów przemówiła Runa, lecz dokładnie nie na tym jej zależało. Trzeba było wziąć sprawy w swoje ręce. Przyzwanie Luny było świetnym pomysłem, ponieważ będzie ona mogła pójść pierwsza i wybadać teren. Sam wygląd Luny mógł również w dość specyficzny sposób odstraszyć słabsze potwory. Runa postanowiła przyzwać swojego chowańca. Zapewne zrobi dość dużą furorę wśród pozostałej dwójki. Może nieco upokoi sytuację. W końcu był to mierzący metr dość sporych rozmiarów lis o dziewięciu ogonach. - Poznajcie Lunę! Odpowiedziała z szerokim uśmiechem gdy chowaniec został przyzwany. Luna postanowiła się nie odzywać ponieważ nie wiedziała z jakim towarzystwem ma do czynienia. - Luna będziemy potrzebować Twojej pomocy. Chciałabym abyś ruszyła pierwsza przed naszą grupą i zbadała teren. My będziemy tuż za Tobą. Lis ponownie nie odezwał się  ani słowem i wykonał polecenie.

Spoiler:

Stinha twardo szedł przed siebie. Nie bał się żadnych wilków, a wręcz przeciwnie. Był tak napalony na expienie, że wręcz szukał tych wilków, mówiąc prościej i precyzyjniej wypatrywał. Poczuł jak Xaghun się do niego zbliżał. W momencie, gdy miał go lekko odepchnąć dotarło do niego, że ma prawo się bać, w końcu nie ma za bardzo jak się bronić. No nic niech się trzyma blisko jest dla mnie najważniejszym celem do obrony, ponieważ laseczka powinna sobie poradzić. W każdym razie, jeśli o niej mowa to rozgadała nam się kobitka. I dobrze w końcu mogła się wygadać. Stinha słuchał jej z uwagą, ale i rozglądał się dookoła. Wyjął zza pleców swój short sword. Ehh trochę żenada z takim mieczem biegać, ale na co innego w tej chwili to nie stać. W końcu laska po przemówieniu przyzwała coś kozackiego.
- Ja pierd. . . Czyżby to był Twój chowaniec? Do tej pory widziałem je tylko w poradnikach. . . Ja nie mogę, ale kozak co potrafi ? - miał wiele pytań, ale zaczął się na niego tak napalać, że aż na chwile stracił rozum. Dał się wyprzedzić chowańcowi. Przez chwilę jeszcze się na niego patrzył, ale po chwili wrócił do sprawy wilków. W tej chwili to one go najbardziej interesowały. . .

16/48

Misja Normalna dla Xaghun, Kaiden i Rumiya - Post 17/48

Po dłuższym czasie, kiedy udało się słońcu już zajść za szczyty górskie, a księżycowi się za owe szczyty wznieść, wasza straż przednia zauważyła kilka niskich istot w kupie na daleko od was. Owych istot było chyba powyżej 3, ale mniej niż 8. Niestety ze względu na ciemność i słabe światło w postaci księżyca, a także na dość sporą odległość nie byliście w stanie ustalić dokładnej liczby. Istoty owe stały w zbitej grupie, przez co liczenie było jeszcze trudniejsze. Owe istoty was jeszcze nie zauważyły, więc była to szansa, by móc je zaskoczyć, bądź spróbować wyminąć bez walki.

[onlyto=Shadow]Spotkanie z 5 osobową paczką goblinów, każdy po 106PD -> wydane 530/1200PD
3 gobliny z pałką, 2 z procą. Gobliny z pałką 51 siły, z procą 51 Zręczności. Wszystkie 51 Szybkości i 510HP[/onlyto]

//W przypadku ewidentnej decyzji o podjęciu walki, proszę o podanie mi waszych statystyk. Jednocześnie przypominam, że zostaną wykorzystane tylko na potrzebę tej misji, a ja żadnych korzyści z ich poznania nie będę wyciągał.//