Pola Uprawne

Ichiro dotarł w końcu do dobrze znanej mu wioski. Był tu już parę razy za czasu beta testów, dlatego wiedział gdzie szukać odpowiednich ziół. Chciał zacząć od tych podstawowych - białych kwiatków, które miały najmniejsze znaczenie, ale jednak mogły się przydać. Wisteria występowała głównie tutaj, a ich kolor był jednym z ulubionych chłopaka, dlatego tym bardziej się motywował, żeby je znaleźć - co nie było w końcu trudne, wyróżniały się przecież z otoczenia. W przerwach między poszukiwaniami chodził przekąsić coś w wiosce i znów wracał do tej nużącej roboty.

The member 'Ichiro' has done the following action : Rzut kostką

---

'[Z] Common' :

Result : 79

Po krótkim poszukiwaniu Ichiro w końcu odnalazł kwiat o białych płatkach. Uśmiechnięty szybko chciał zabrać się do wyrwania go z podłoża, jednak jak się człowiek śpieszy, to się Bóg Życia cieszy - kwiat uległ uszkodzeniu i nie nadawał się do niczego. Zamiast dodania go do ekwipunku, ten rozpadł się w drobny maczek, podobnie jak znikające po zabiciu moby. To była dopiero pierwsza roślina, dlatego chłopak nie zamierzał się poddawać. Zamiast tego uśmiechnął się szeroko i dalej kroczył po polach w poszukiwaniu kolejnych kwiatów.

Ichiro z nogi na nogę krążył dookoła, starając się wypatrzyć kolejnych białych roślin, jednocześnie uważał, żeby przypadkiem któregoś nie nadepnąć. Na wpół zgięty - z twarzą przy ziemi - szukał tych przeklętych ziół z nadzieją na jakikolwiek dzisiejszy zbiór. Chciał w końcu coś zdobyć, na obecną chwilę nie należało się ociągać, a wręcz przeciwnie - trzeba było zacząć expić i zarabiać, by móc wyprzedzić pozostałych graczy. Wypatrywał między trawami białego koloru, z nadzieją, że w końcu rzuci mu się coś w oczy.

The member 'Ichiro' has done the following action : Rzut kostką

---

'[Z] Common' :

Result : 6

- W końcu. - przeleciało mu przez głowę, kiedy natrafił na białego kwiatka. Tym razem ostrożnie go podważył, żeby czasem przez przypadek nie uszkodzić. Stopniowo, stopniowo unosił go coraz wyżej, odgarniając rękami ziemię dookoła, aż w końcu udało mu się go wydobyć. Jego pierwszy sukces od "nowego początku". Wisteria trafiła do jego ekwipunku, a on zrobił sobie krótką przerwę na papierosa, oparwszy się uprzednio o jeden ze stojących wozów z sianem nieopodal. Zaciągnął się mocno dymem i wypuścił go przed siebie z ulgą.

Minęła chwila zanim znów zabrał się do zrywania kwiatów. Musiał w końcu dopalić swoją fajkę, a nie lubił pospieszać takich czynności. Kiedy jednak to dokończył, to znów przeszedł trochę dalej, początkowo nie schylając się ani trochę, żeby oddalić się od miejsca poprzedniego znaleziska, mając nadzieję, że kawałek dalej również spotka go szczęście. W końcu ciężko było stwierdzić, czy mogą one "rosnąć" obok siebie, czy raczej spawnić się w nieco dalszej odległości. Po chwili przechadzki pochylił się, żeby mieć lepszą widoczność.

The member 'Ichiro' has done the following action : Rzut kostką

---

'[Z] Common' :

Result : 34

I kolejny! Jednak przeczucie go nie zawiodło, bo po chwili znów jego cel mignął mu przed oczami. Kiedy tylko ujrzał coś białego kryjącego się wśród traw szybko podszedł w to miejsce, choć uważnie stawiał stopy, by przypadkiem po drodze nie nadepnąć na jakąś inną roślinę. Kiedy był już na miejscu, uklęknął, żeby było mu wygodniej i znów powoli, ostrożnie starał się wydobyć Wisterię i tym razem udało mu się ją wydobyć. Znów wylądowała u niego w ekwipunku, a on sam wstał i znów zaczął się rozglądać za kolejnymi ziołami.

Ichiro nie dawał za wygraną - w końcu zioła same się nie zbiorą. Przeszukiwał każdą większą kępę trawy, pola zboża, czy ryżowe. Gdzieś tu w końcu musiały się spawnić te kwiaty. Z nogi na nogę przechadzał się wypatrując zielonych łodyg z białymi płatkami. Zrobił tak jak wcześniej - oddalił się nieco od poprzedniego miejsca, w którym znalazł Wisterię, z nadzieją, że i tym razem jego strategia zadziała i uda mu się coś znaleźć. Ile czasu jeszcze tu spędzi? Ciężko było powiedzieć, wszystko zależy od ilości przedmiotów, które znajdzie.

The member 'Ichiro' has done the following action : Rzut kostką

---

'[Z] Common' :

Result : 81

Niestety, tym razem jego strategia okazała się niezbyt dobra - żadnego kwiatka w okolicy nie było, choć szukał dobrą godzinę. Lekko podirytowany, choć ze swoim uśmiechem na ustach postanowił wrócić w poprzednie miejsce, sprawdzając czy gdzieś po drodze uda mu się coś wypatrzeć. Nieduże kwiatki mimo wyróżniającego się z otoczenia koloru można było jednak łatwo przeoczyć, dlatego skupił się na wyznaczonym przez siebie zadaniu. Kawałek drogi musiał przejść, by wrócić na miejsce, z którego przybył.

W końcu był w okolicy miejsca, gdzie znalazł swoje drugie zioło. Mógł więc skupić całą swoją uwagę na poszukiwaniu wyłaniającego się tu lub ówdzie białego koloru. Czy tym razem uda mu się coś znaleźć? Oby. Jeżeli znów jego poszukiwania spełzną na niczym, to będzie musiał zrobić sobie krótką przerwę na coś do zjedzenia i szukać dalej, bo cóż mu pozostało? Oczywiście mógł iść do dungeonu pobić się nieco z mobami, ale po kolei. Najpierw trzeba było zarobić na ekwipunek, a potem można było działać w innym kierunku.

The member 'Ichiro' has done the following action : Rzut kostką

---

'[Z] Common' :

Result : 39

No i jednak! Raz z głową przy ziemi, raz wyprostowany w końcu coś dostrzegł - biały kwiat krył się między kępką traw, zasadniczo tuż przy miejscu, w którym zrywał poprzednią Wisterię. Rękę dał by sobie uciąć, że jeszcze jakiś czas temu jej tam nie było. Czy one respią się na bieżąco? Być może... A może po prostu źle szukał? Who knows. Znów zabrał się do delikatnego podważania kwiatka, by znów go przez przypadek nie uszkodzić. Powoli... Powoli... I myk! Kolejne zioło wpadło do jego inwentarza. Oby tak dalej, to może nie będzie musiał tutaj spędzić całego dnia.

I co teraz? Kontynuować zbieranie, czy robić coś innego? Gdzie tam, szukanie kwiatków to w końcu takie męskie zajęcie, jak można by z niego zrezygnować? Ichiro wyprostował się i nieco przeciągnął, żeby trochę rozruszać kręgosłup, który zaczął go nieco pobolewać od ciągłego przebywania w niewygodnej pozycji. Parę wymachów, skłonów i strzyknięć przemieszczających się kręgów postawiły go z powrotem na nogi i mógł kontynuować zbieranie Wisterii. Powoli zaczął się też zastanawiać na co będzie mógł je potem przerobić.

The member 'Ichiro' has done the following action : Rzut kostką

---

'[Z] Common' :

Result : 47

Posiłek jaki zjadł w Nakadomari był całkiem smaczny. Ryż z warzywami i kawałkiem jakiegoś mięsa. Ichiro nie mógł się nadziwić poziomem realizmu jaki panuje w tej grze i jak wszystko było doskonale odwzorowane. Z drugiej strony jednak mechanizm NerveGeara korzystał z mózgu człowieka, do którego był bezpośrednio podpięty, a jak wiadomo jest to potężny narząd, więc zasadniczo nie było trzeba się aż tak dziwić. Po zjedzeniu swojej pysznej potrawy ruszył na nowo na pola, aby dalej szukać tych białych ziół.

The member 'Ichiro' has done the following action : Rzut kostką

---

'[Z] Common' :

Result : 94

I znów porażka. Mimo odnalezienia jednego z kwiatów, już sam jego wygląd oznaczał, że był w dość słabej kondycji, więc trzeba było zachować szczególną ostrożność przy jego zrywaniu. Podszedł do niego bardzo powoli, niczym czający się na swoją ofiarę lew... tygrys... czy inny kot. Pochylony, gotów do ataku, już miał zabierać się za wygrzebywanie kolejnego kwiatka, gdy... położył nogę tam gdzie nie trzeba - a konkretnie w dziurę wypełnioną wodą, na tyle głęboką, że stracił równowagę i runął prosto na swoją niedoszłą zdobycz, doprowadzając ją do zniszczenia.

No tego było już za wiele! Przed oczami unosiły mu się fragmenty zniszczonego kwiatu. Nawet chciał je zacząć łapać, ale w porę się powstrzymał - chyba za bardzo wczuł się w rolę. Podniósł się, powycierał z błota, otrzepał ubranie i znów zabrał się za wypatrywanie białych płatków mogących kryć się w zaroślach. Ale mu przyszło zarabiać na życie... Ważne jednak, że zdobywał też dzięki temu jakieś doświadczenie, dlatego nie zostawał bardzo w tyle za expiącymi już na mobach innymi graczami. Miał nadzieję, że w miarę szybko uda mu się coś znaleźć.

The member 'Ichiro' has done the following action : Rzut kostką

---

'[Z] Common' :

Result : 34

No i się udało. Po krótkiej chwili od swojej wywrotki udało mu się wypatrzyć kolejnego kwiatka. Szybkim susem dotarł do wyróżniającego się na tle zielonych traw zioła i zabrał się za jego wydobywanie. Za pomocą grotu strzały podważył sobie go dookoła i zaraz po tym sprawnie wyjął go z podłoża. Kolejny trafił do jego inwentarza. Uśmiechnął się nieco bardziej szczerze, przetarł pot z czoła i zaczął rozglądać się za kolejnymi Wisterami. Jeszcze parę sztuk miał nadzieję znaleźć dzisiejszego dnia, a jeśli nie, to jest jeszcze jutro.

Nie można było spoczywać na laurach, tylko szukać dalej. Ichiro krok za krokiem przemierzał pola dookoła Nakadomari w poszukiwaniu białych kwiatów. Miał nadzieję na kolejną zdobycz znajdzie dość szybko. Minęło jednak trochę czasu, a dookoła nic nie było widać. Postanowił więc przysiąść na jednym z pieńków leżących niedaleko, by chwilę odpocząć, a następnie znów wrócił do swoich zbiorów. Cała ta wyprawa trochę mu zajęła, jednak miał jeszcze parę godzin zanim zacznie się ściemniać i będzie musiał iść się zdrzemnąć, bo w nocy w końcu ciężko szukać ziół.

The member 'Ichiro' has done the following action : Rzut kostką

---

'[Z] Common' :

Result : 34

I znowu się udało! Kolejny kwiat wypatrzony, znów trzeba było się nim ostrożnie zająć i wyswobodzić go z okowów ziemi i chwastów, jednocześnie starając się go nie uszkodzić. Ponownie wspomagając się grotem strzały udało mu się wyjąć Wisterię z podłoża i umieścił ją w ekwipunku. Dzięki temu mógł cieszyć się kolejnym ziołem w inwentarzu. Teraz już tylko kolejna przerwa na papieroska, a zaraz po tym mógł kontynuować zbiory. Wytężył swój wzrok w poszukiwaniu białych kwiatków i powoli przemieszczał się po polach.

Powoli zaczynało się ściemniać, dlatego Ichiro przyspieszył nieco kroku, starając się znaleźć kolejny egzemplarz białego kwiatu do kolekcji. Starał się teraz nie zatrzymywać i cały czas iść przed siebie, ewentualnie co jakiś czas skręcać, żeby za bardzo się nie oddalać od wioski. Nie chciał cały czas kręcić się w kółko, ani marnować czasu na zatrzymywanie się i bierne rozglądanie, skoro mógł to robić w ruchu i przeszukać dzięki temu większą część terenu. Czy coś znajdzie, czy nie, to jeszcze trochę i będzie musiał wrócić, przecież w nocy nie będzie chodził szukać ziół.

The member 'Ichiro' has done the following action : Rzut kostką

---

'[Z] Common' :

Result : 29

I tym razem jego plan całkiem dobrze się sprawdził, bo po pewnej chwili udało mu się natknąć na kwiatka, który rósł dosłownie na linii jego marszu. Szybko zajął się jego obróbką, schował go do inwentarza i ruszył do wioski, żeby zjeść kolacje i znaleźć miejsce do spania. Trochę zajęło mu jednak dotarcie tam, gdyż oddalił się od niej dość sporo i gdy był już na miejscu, to słońce zdążyło już zajść. Na szczęście ostatni kramarz dopiero zaczynał się zbierać, więc udało mu się kupić u niego coś do zjedzenia, a także pokierował go w miejsce, gdzie będzie mógł spędzić noc.

Ostatecznie żegnając wirtualną noc, słońce zaczęło dopiero kłaść swoje łagodne ramiona ciepłego światła na budzący się Wonderful World. Niesamowicie myląco podobne do prawdziwych ptaki świergotały radośnie, niosąc po polach uprawnych wesołą, pobudzającą melodię, wiatr kołysał spokojnie koronami majestatycznych drzew, a w oddali słychać było odgłosy rozpoczynającego się dnia roboczego, chociażby stukot butów i brzęk kufli, gdy karczma przyjmowała swoich pierwszych dzisiaj klientów. Jednak nie ta spokojna i harmonijna mieszanka dźwięków wyrwała gracza pod nickiem "Ichiro" ze snu. A jednak sen niemal natychmiast go opuścił i zostawił mrugającego zdezorientowanie na posłaniu, gdy do jego uszu dotarł jedyny nienaturalny dla tego czasu i otoczenia odgłos, burzący poranną harmonię. Tuż pod oknem apartamentu, który gracz wypożyczył na noc, słychać było wyraźne łkanie. Głos był wysoki i drżący, prawdopodobnie należący do jakiejś młodej dziewczynki.
Co więc uczyni najwyraźniej jedyny, który usłyszał bezsłowne wołanie o interwencję?

Ichiro, który w końcu udał się na spoczynek po "ciężkiej" pracy na polu, nie miał szczęścia zbyt długo pospać. Słonce dopiero wstawało, tak samo jak i życie w wiosce, w której właśnie się zatrzymał, aby móc w spokoju odpocząć w czasie przerw od szukania ziół. Gdyby nie dziwny dźwięk, który go zbudził, prawdopodobnie jeszcze spał by w najlepsze. Niestety, kiedy tylko otworzył oczy, wiedział, że już ma po spaniu, dlatego w momencie się spionizował i zaczął szukać źródła ów głosu, rozglądając się niemrawo po pokoju. Dopiero po chwili dotarło do niego, że dźwięk dobiega zza okna, w dodatku powoli zdawał sobie sprawę, że był to płacz, najprawdopodobniej małej dziewczynki.
- Akurat pod moim oknem. - pomyślał, jednocześnie westchnął i odgiął głowę spoglądając w sufit.
Postanowił jednak pozbyć się natrętnego odgłosu, toteż ruszył w stronę okna, otworzył je i wychylił głowę w poszukiwaniu płaczącej istoty. Zastanawiał się, czy dziecko się zgubiło, czy może jednak właśnie któryś z rodziców przylał jej pasem, toteż najpierw chciał się zorientować w sytuacji.

W krzakach, tuż przy pniu drzewa siedziała na kolanach drobna dziewczynka, a jej z pewnością zapłakaną twarzyczkę skrywały drobne dłonie i chaotycznie rozrzucone kosmyki miękkich, kasztanowych włosów, związanych w dwa milutkie kucyki po bokach głowy. Zdecydowanie nie była w najlepszym stanie - jej drżące łokcie i kolana były poobcierane i brudne, tak samo jak spód lekko podartej beżowej, niegdyś ślicznej sukienki. Siedziała tak skulona i łkała, niespodziewanie jednak zamilkła, kilka chwil po tym, jak Ichiro wyjrzał z okna i zaczął przyglądać się jej w ciszy. Zupełnie jakby wyczuwając jego obecność, dziewczynka nagle poderwała czerwoną i mokrą od płaczu twarz, utkwiła zaskakująco zimne spojrzenie szaro-niebieskich, błyszczących oczu w chłopaku, mierząc go wzrokiem, a z pewnością uroczą pod maską brudu i łez twarzyczkę wykrzywiła w niejasny grymas, będący czymś pomiędzy obrazą a goryczą. Gdy tak chwilę wpatrywali się w siebie, a lekko niezręczną ciszę przerywało jedynie głośne pociągnięcie nosem, dziewczynka w końcu wstała z ziemi i schyliła się, aby bezskutecznie spróbować otrząsnąć mokrymi dłońmi kolana z brudu. To jednak sprawiło, że brud przylepił się do jej rąk, toteż gdy powiodła dłonią po policzku, nieostrożnie ścierając łzy, na twarzy został jej wyraźny, ciemny ślad. W końcu raczyła odezwać się drżącym głosem:
- ...A może przynajmniej ty mi pomożesz? - spytała cicho, zupełnie jakby już pytała innych, ale jej odmawiali. Po tych słowach zrobiła krótką pauzę, opuszczając wzrok, jednak nie dała wystarczająco czasu na odpowiedź. - ...p-proszę. - dopowiedziała, a ton jej głosu - choć to mogło być jedynie wrażenie obserwującego dziewczynkę gracza - zdawał się ociekać nieprzyjaźnią, zupełnie jakby nie znosiła przyznawać się do słabości i prosić o pomoc. Czyżby coś sprawiło, że sama nie dawała rady i była zmuszona się przezwyciężać? Czy zaciekawiło to Ichiro wystarczająco, aby się zgodził?